رابطه صدا و رشد شخصیت 2
امروزه صدای بلند تلویزیون، فیلمهای خشونت بار، موسیقی های بلند و اصوات گوشخراش به عنوان عوامل آسیب زا و مضر برای جنین به شمار می رود. دکتر توماس ورنی در کتاب زندگی اسرارآمیز جنین درباره بوریس بروت، رهبر ارکستر همیلتون فیلارمونیک در کانادا، مطالبی را بیان می دارد. بروت طی فعالیت حرفه ایی خود متوجه می شود که بطور عجیبی توانایی نواختن قطعه خاصی از موسیقی را دارد اما برای یادگیری سایر قطعات باید تلاش زیادی کند.
تحقیقات در این مورد مشخص کرد که مادر این موسیقیدان در دوران بارداری، این قطعه را می نواخته است و به همین دلیل فرزندش نیز در بزرگسالی بدون هیچ کوششی توانسته آن را بنوازد. جنین شناسان بر این باورند که گوش اولین عضو جنین است که تکامل می یابد و تقریباً از هفته هجدهم بارداری فعالیت خود را آغاز می کند و از هفته بیست و چهارم به صورت فعالیت توانایی شنیدن را به دست می آورد.
دکتردی کاسپرود و دکترملانی اسپنس، از دانشگاه کارولینای شمالی، مطالعه ایی را روی زنان، طی سه ماهه سوم بارداری انجام دادند و به آنان آموزش دادند که در این دوره کتاب گربه در کلاه، اکثر دکترسیوس را بخوانند. آنها دریافتند که نوزادان این مادران قادرند، طی آزمایشی (در هنگام مکیدن سینه مادر) شعرهای این کتاب را از سایر مطالب خوانده شده برای آنان، تشخیص دهند. بررسی ها در مورد شنیدن صوت قرآن نیز نتایج مشابهی را نشان داده است.
امروزه محققین دریافته اند که جنین انسان نه تنها به موسیقی و صدا حساس است، بلکه به احساسی که در صدای مادر وجود دارد و حتی معنای کلمات او واقف است. از این قدرت جنین می توان به عنوان فرصتی طلایی برای برقراری ارتباط با او استفاده کرد. باید توجه داشت که جنین در دوره بارداری چه چیزهایی را می شنود. در این زمان، مادر باید ترانه های کودکانه ایی برای دلبندخود بساز و آنها را بدون تغییر دادن صدا اما با لحنی عاشقانه، درتنهایی برای جنین خود بخواند و هرگز تصور نکند که کاربیهوده ای انجام می دهد.
باید دانست اگر این باور وجود ندارد که جنین قادر است آوازه های مادر را درک کند، انجام این کار زمینه را برای ایجاد ارتباط صمیمانه ای با نوزاد فراهم می سازد. درضمن، باید امکان چنین ارتباطی را برای پدر، دوستان و سایر نزدیکان برقرار شود. دنیای کودکان پر از صدا و موسیقی است و در همه جای جهان کودکان دارای این قابلیت هستند که نسبت به موسیقی واکنش نشان دهند.
آنها علاقه فراوانی به جستجو در امکانات صوتی هرچیز دارند واز ایجاد صدا از اشیاء لذت می برند واگر این صدا دارای ریتم باشد، می تواند کاملاً آنها را مجذوب کرده وانگیزه موسیقایی آنان را تقویت کند. از آنجایی که واکنش نشان دادن به صدا پیشرفته ترین توانایی در نوزادان است، کودک از همان ابتدای تولد باید از نظر موسیقی تغذیه شود. خواندن ترانه های ریتمیک ملایم، حس آرامش و امنیت را در نوزاد حساس تقویت می کند. قرنهاست که لالایی های آهنگسازان بزرگ و ملودیهای جذاب خود انگیخته که به آهستگی زمزمه می شود، کودکان را به خوابی آرام فروبرده است.
در چنین حالتی، کیفیت صدای خواننده اهمیتی ندارد بلکه هم ارتباطی است که از این طریق با کودک برقرار می شود. کودکان در حدود سه سالگی علاقه ای واقعی به هر نوع فعالیت موسیقی نشان می دهند و این زمان بسیار مناسبی برای والدین و مربیان است تا در شناخت و درک ساختار موسیقی به کودک کمک کنند. هنگامی که موسیقی به شیوه ای آگاهانه ومتناسب با درجه ادراک کودک به وی ارائه شود، بدون شک به شناخت و آگاهی بیشتر او منجر خواهد شد.
در این سن، کودکان تقریباً در تمام زمان بیداری خود در حال جنب و جوش و فعالیت هستند از راه رفتن و دویدن گرفته تا بالا و پایین پریدن، سر خوردن، جهیدن، تاب خوردن، ودست زدن. در بسیاریاز موارد این حرکات می توانند در سمت نمایشی کردن ترانه ها، داستانهای کوچک و ساده و قطعات کوچک موزیکال به کار روند. بازیهایی که همراه باموسیقی اجرا می شوند برای داشتن اوقاتی خوش که همراه موسیقی، سرخوشی است برای کودک و بزرگسال به یک اندازه مفید ونشاط آور است. می توان گفت که کودکان در سنین 4 و 5 سالگی، در زمینه به وجود آوردن موسیقی بسیار مصر و علاقمند هستند.
برگرفته از: کتاب ماساژ نوزادان و شیرخواران از انتشارات شرکت پژواک آرمان
