راهنمایی و آموزش والدین از زایمان تا رشد

جوش هایی که بر اثر استفاده از کهنۀ بچه بوجود می آید و غالباً جاهایی را گرفتار  می سازد که با کهنه تماس دارند.
 
نشانه ها
قرمزی در ناحیۀ پوشیده شده با کهنۀ بچه ، قرمزی که در اطراف اندام های تناسلی شروع شده و بوی شدید آمونیاک می دهد، پوست کشیده شده و براق با جوشهای متعدد و ملتهب که کانون های چرکی دارند. قرمزی که از ناحیۀ مقعد شروع شده و به روی کفلها و ران ها گسترش می یابد.
عوامل بوجود آورنده

1- علت اصلی آن باقی ماندن ادرار و مدفوع و تماس طولانی مدت آن با پوست است. باکتریهای موجود در مدفوع سبب تجزیۀ اوره شده و آمونیاک رها شده ، باعث تحریک و خارش شدید پوست ناحیۀ تماس می شود.

توجه : نوزادانی که از شیر خشک تغذیه می کنند مدفوع قلیایی و آنهایی که از شیر مادر استفاده می کنند اسیدی می باشد.
از آنجائی که میکروب ها در محیط قلیایی بهتر رشد می کنند بنابراین نوزادان شیر خشک خوار به مراتب بیشتر از نوزادان شیر مادرخوار دچار این ناراحتی خواهند شد.
- بعد از حمام و شستن بچه اگر او را به حد کافی خشک نکنید باعث ایجاد جوش کهنه بویژه در ناحیۀ چین های ران می شود .

2- جوشها ممکن است حاصل واکنش حساستی نسبت به جنس لاستیک یا مواد شیمیایی شوینده هایی که با آن کهنۀ بچه شستشو می گردد ، باشد.
جوشهایی که در اطراف مقعد شروع شده و به کفل ها و ران ها سرایت می کند ممکن است مربوط به کهنۀ بچه نبوده و اختصاصاً یک عفونت قارچی (برفک) باشدکه نیازمند درمان پماد ضد قارچی می باشد.
اگر پوسته های سفید مشاهده شد آنها را به آرامی پاک کنید همچنین دهان نوزاد را از وجود پوسته های سفید که عفونت برفک است کنترل نمائید. در صورت این نوع عفونت ، باید داروی ضد قارچ خوراکی برای دهان نوزاد توسط پزشک تجویز شود.

چه باید کرد؟
- در هر باردفع کودک کهنۀ بچه را مرتباً عوض کرده و بچه را با آب گرم شسته و کاملاً خشک کنید.
- تا آنجا که ممکن است کودک را بدون کهنه و آزاد نگهدارید.
- در صورت امکان از کهنه های یک بار مصرف
 استفاده کنید تا ادرار را بخوبی جذب نموده  
و از تماس آن با سایر نکات جلوگیری شود.
- از پودر تالک استفاده نکنید زیرا پس از هر بار خیس کردن کودک پودر به هم چسبیده و خمیر حاصله پوست را تحریک می کند.

توجه :
اگر ظرف 3-2 روز  پس از انجام اقدامات لازم جوش کهنۀ بچه برطرف نشد به پزشک مراجعه کنید.