سبک بازی کودک 2 تا 3 ساله با سبک بازی بچه های بزرگ تر تفاوت دارد. والدین گاهی نگران می شوند که خود محوری آنان مانع از دوست شدن او با دیگران می شود. اما آگاهی از این نکته ضروری است که خود محوری ویژه این سن به تدریج کاهش می یابد و کودک همراه با رشد عاطفی خود اجتماعی تر می شود.
بچه¬های دو ساله اغلب در کنار هم بازی می کنند، هر یک از آن ها فعالیت خود را پیش می برد، با خود حرف می زنند و درباره قدم بعدی، تصمیم می گیرند. بچه ها هیچ گاه در فعالیت های خود با هم شریک نمی شوند. دو کودک در این سن تا زمانی می توانند به خوبی با هم تعامل کنند که هیچ یک احساس نکند باید برای رضایت دیگری از آن چه خود می خواهد دست بکشد.
هر بار کودکتان با کودک دیگری بازی می کند، در واقع درباره کنار آمدن با دیگران چیزی می آموزد. هنگام درگیری بچه¬ها، می توانید دخالت کنید تا حواسشان را پرت کنید و توجه آن ها را به سویی دیگر هدایت کنید و به آن ها یادآوری کنید که با هم با ملایمت رفتار کنند و مشکل خود را به صورت کلامی حل کنند. اگر نزدیک کودکان باشید، كمتر بازي كودكان به گریه، دعوا و آسیب دیدن یک کودک منجر می شود. کودکان در این سن اغلب با بچه های بزرگ تر از خود بهتر بازی می کنند. آنان نمی تواند حالات روحی خود را کنترل کند و در حین بازی عصبی می شود و در نتیجه ممکن است كودك ديگر را طوری هل دهد یا بزند که آسیب جدی ببیند. این کودکان در گروه های کوچک که تجمعی از کودکان و والدین باشد بیشتر لذت می برند. اگر متوجه می شوید که فرزندتان در زمان حضور در یک جشن بزرگ و یا بعد از آن دچار مشکل رفتاری می شود شاید بد نباشد تا زمانی که او اندکی بزرگتر شود رفتن به چنین جاهایی را محدود کنید.
برگرفته از : کتب روانشناسی کودک