تاریخ انتشار: 15 تیر 95 | بازدید: 1653 مرتبه | دیدگاه: 0
اشتراک گزاری چاپ

با دوستان خود به اشتراک بگذارید.

بازی کردن

كودكان در سن سه سالگی مي توانند به شكل همكاري با يكديگر بازي¬هاي سمبليك را انجام دهند. يك قاليچه آبي رنگ مي تواند نشان دهنده يك درياچه باشد و يك تكه چوب، چوب ماهيگيري باشد. آن¬ها به اسباب بازي هايي كه شبيه اجسام واقعي باشند نيازي ندارند.
- كودكان در هنگام بازي، مهارت هاي اساسي اجتماعي را فرا مي¬گيرند. آن ها تمايل ندارند بر سر اسباب بازي دعوا كنند و يا آن را فقط براي خود بخواهند.
در ضمن در اين سن دختران و پسران هنوز با يكديگر بازي مي¬كنند.
 بازي به كودك كمك مي كند تا خود را با موقعيت هاي جديد اضطراب زا منطبق كند.
 كودك از بازي به شكل تجربيات روزمره مانند رفتن به فروشگاه لذت مي برد.
 بازي به كودك كمك مي كند تا نقش هاي اجتماعي را ياد بگيرد.
 كودكان از بازي هاي تمريني مانند پرت كردن توپ يا گذراندن نخ از مهره لذت مي برند.
 كودكان از بازي هاي خلاق مانند كشيدن نقاشي و ساختن برج به وسيله مكعب لذت مي برند.
 دختران از مكعب ها براي ساختن ديوار براي عروسك ها و پسرها براي ساختن برج استفاده مي كنند.
 كودكان كم كم براي بازي هاي صفحه اي (مانند مار و پله) كه در آن ها مهره ها جا به جا شوند آماده مي شوند در اين بازي ها كودكان فرصت پيدا مي كنند تا ببازند و با ناكامي هاي كوچك دست

و پنجه نرم كنند و هنگام برد بيش از آن كه احساس غرور كنند، مهربان باشند.


برگرفته از : کتب روانشناسی کودک
بازی کردن
برچسب ها:

مطالب مرتبط