تاریخ انتشار: 21 شهریور 95 | بازدید: 1720 مرتبه | دیدگاه: 0
اشتراک گزاری چاپ

با دوستان خود به اشتراک بگذارید.

سلامتی و مراقبت از پاهای کودک

این ها، پاهای مینیاتوری یک پای بزرگ نیستند. آن ها سریع رشد می کنند و شکل آن ها تغییر می کند. گاهی اوقات رشد آن ها آهسته تر است و گاهی اوقات سریع تر. پای بچه هایی که سن آن ها 7-3 سال است به صورت میانگین 5 میلی متر در 6 ماه رشد می کند، درحالی که رشد بچه های کوچک تر، سریع تر است. بنابراین بررسی رشد پاها برای ارزیابی کوچک شدن کفش مهم است.
 


چگونه پای بچه ها را در خانه اندازه بگیریم؟
پای بچه ی خود را روی کاغذی قرار دهید و پاشنه پا را کمی به دیوار فشار دهید.
•    بلندترین انگشت را که ممکن است انگشت شست باشد یا دوم علامت بزنید.
•    یک خط کش بردارید و از لبه کاغذ در پشت تا جایی را که علامت زده اید اندازه بگیرید.
•    هر دو پا باید اندازه گرفته شوند، اغلب یک پا از پای دیگر کمی بزرگ تر است. کفش را بر اساس اندازه پای بزرگ تر تهیه کنید.
•    لطفا به یاد داشته باشید که فرزند شما باید صاف بایستد تا وزن به صورت مساوی روی دو پا اعمال شود.

 



پاها نه تنها رشد می کنند، بلکه شکل آن ها نیز تغییر می کند
پای نوزادان اغلب پرانتزی است، درحدود 2 سالگی شکل پا از حالت پرانتزی به حالت ضرب دری تبدیل می شود. بچه ها در سن 6-4 سال معمولا باید زانوهایی با شکل طبیعی داشته باشند.
تغییر در وضعیت زانوها را می توان با مشاهده فاصله زانوها یا مچ پاها در حالت ایستاده مشاهده کرد.
تصاویر موجود به شما در ارزیابی زانوها کمک خواهند کرد. اگر در موقع ایستادن، زانوهای فرزند شما حالت پرانتزی دارد، فاصله بین زانوها را اندازه بگیرید. اگر مچ پاها از همدیگر فاصله دارد، فاصله بین آن ها را اندازه بگیرید.
بهتر است که اندازه گیری های انجام شده، به همراه تاریخ در دفترچه ای که مربوط به پای فرزند شماست نوشته شود. همچنین شما می توانید از دوربین برای گرفتن عکس از پاها از جلو و عقب استفاده کنید. عکس های جمع آوری شده و نگهداری شده در دفترچه به شما کمک خواهد کرد تا ارزیابی بهتری از تغییرات پای فرزند خود داشته باشید.


 وضعیت صافی کف پا




 وضعیت صحیح کف پا




 وضعیت گودی کف پا



نظارت بر تغییرات پا
پای بچه ها صاف به نظر می رسد، چون پد چربی که در زیر پا قرار دارد ساختار اسکلتی پا را پوشانده است و باعث صاف به نظر رسیدن آن شده است، که در حقیقت یک وضعیت فیزیولوژیکی است. اگر بچه به صورت مناسب رشد کند، صافی کف پای فیزیولوژیکی در 5-4 سالگی از بین می رود.
پرینت پای بچه باید با خیس کردن پای آن و قرار دادن پاها در حالت تحمل وزن بر روی کاغذ گرفته شده و نقاط خیس کاغذ مورد بررسی قرار گیرد. کرفتن پرینت پا به صورت جدا برای شما راحت تر خواهد بود. نوشتن تاریخ را بعد از گرفتن پرینت فراموش نکنید. این راحت ترین راه است. بهترین شکل پاها با رنگی کردن پاها و گرفتن پرینت از آن ها به دست می آید. شما می توانید به عنوان یک تفریح برای فرزندتان از این کار استفاده کنید. پرینت گرفته شده باید با نمونه های موجود در شکل مقایسه شود. بعد از بررسی، پرینت گرفته شده را در دفترچه بچسبانید.اگر در سن 4 سالگی وضعیت زانو ها و مچ پاها طبیعی نبود و یا اینکه قوس کف پا تشکیل نشده بود حتما با پزشک خود مشورت کنید.



کفش مناسب برای دختر کوچک شما و برادر بزرگترش
کفش مناسب باید بر اساس سن کودک و وضعیت آن انتخاب شود.
مرحله قبل از راه رفتن: کودکی نیازی به کفش ندارد، از جوراب های نرم برای محافظت پای بچه از سرما استفاده کنید.
کودک نوپا: نیاز به کفش دارد، کفش باید دارای بند یا چسب باشد تا با پاهای لاغر، چاق، انعطاف پذیر تنظیم شود. دیواره های محکم کفش وضعیت پاها را حفظ می کنند و از بدشکل شدن کفش جلوگیری می کنند.
کودکانی قبل از سن مدرسه: کودکانی که مدت زیادی راه می روند می توانند از کفش و صندل هایی که دیوارهی خلفی آن ها بسته است و از پا محافظت می کند استفاده کنند.
بچه هایی در سن مدرسه: می توانند هر کفشی که مطابق سلامت پای آن هاست را بپوشند.
دخترها نباید کفشی که پاشنه آن بیش از 5-3 سانتی متر است را بپوشند. برای بچه ها در تمامی سنین، کفش ها باید با موادی ساخته شوند که مناسب وضعیت آن هاست.
اگر کفش ها در آب و هوای گرم پوشیده می شوند و رویه ی آن ها بسته است، مواد مورد استفاده برای ساخت کفش باید بهداشت بالایی داشته باشند تا رطوبت جمع شده در کفش را جذب کنند. چرم طبیعی بهترین جنس برای ساخت این کفش هاست. برای ساخت کفش هایی که رویه ی آن ها باز است می توان از موادی با جنس های مختلف استفاده کرد. کفش هایی زمستانی باید به گونه ای باشند که پا را از سرما حفظ کنند و زیره ی آن ها باید طوری باشد که باعث لیز خوردن فرد نشود.
                               

چگونه باید برای فرزندمان کفش بخریم؟
قبل از اینکه به خرید کفش بروید اندازه پای فرزند خود را بگیرید. در هنگام انتخاب سایز کفش، به یاد داشته باشید که کفش باید تقریبا 10 میلی متر بزرگ تر از پای فرزند شما باشد چون پای بچه به سرعت رشد می کند.
بچه را برای خرید کفش با خود ببرید، بردن خط کش نمی تواند جای بچه را بگیرد.
در هنگام خرید کفش، اندازه فعلی پا را در نظر داشه باشید نه اندازه کفش قبلی را.
بهتر است که عصر به خرید کفش بروید، چون در این زمان پای بچه شما خسته تر و بزرگ تر از هنگام صبح است.
بچه های بزرگ تر ممکن است در مورد کوچک بودن کفش شکایت داشته باشند( این اتفاق در دخترها به دلیل علاقه به طراحی کفش کمتر اتفاق می افتد). بهتر است که این کارها را انجام دهید: اگر کفی کفش به کفش نچسبیده است، کفی را بیرون بیاورید، پای بچه را روی آن بگذارید و درستی سایز آن را یکبار دیگر بررسی کنید.
در هنگام راه رفتن بچه سایز آن را بررسی کنید، در حالت نشسته سایز به خوبی مشخص نمی شود.
بررسی کنید که رویه کفش برای بچه تنگ نباشد و باعث فشار به انگشتانش، مچ پا و تاندون آشیل نشود و داخل کفش تیزی و برجستگی نداشته باشد.
اگر تصمیم گرفتید کفشی را بخرید، به موارد زیر توجه کنید: کفش به راحتی در محل های مفاصل پا خم شود و برستگی تیزی مخصوصا در ناحیه انگشتان وجود نداشته باشد.
                    
پوشیدن کفش نامناسب باعث آسیب به پاها می شود:  


خیلی تنگ: می تواند باع بدشکلی انگشتان شود. هر گام که بر میدارند باعث برخورد انگشتان به رویه کفش شده، انگشت بزرگ روی انشگشتان دیگر جمع می شود، انگشتان دوم و سوم حالت چکشی پیدا می کنند. جریان خون را با مشکل مواجه کرده و باعث ایجاد پینه در کفش می شوند. پایی که جریان خون آن مشکل داشته باشد به سرعت سرد می شود.
خیلی بزرگ: پای بچه درون کفش بازی می کند و راه رفتن بچه غیر طبیعی می شود. مفاصل پا ممکن است در محل های نادرستی حساس شوند و باعث ایجاد زخم کنند.                                                                      
رویه کوتاه: وقتی که بچه در طول راه رفتن انگشتان خود را خم می کند، محل های نزدیک مفاصل بلند می شوند و انگشتان ممکن است به رویه کوتاه کفش کشیده شده و زخم شوند.
برجستگی در محل های حساس کفش:
هر سطح ناصاف و برجسته ای درون کفش می تواند باعث ایجاد زخم و آسیب به پوست شود.
زیره های بدون انعطاف: باعث راه رفتن غیر طبیعی شده و فیت بودن پا را محدود می کنند.


پاشنه های لیز: بچه ها بسیار فعال و پرانرژی هستند بنابراین لیز بودن پاشنه ها ممکن است باعث لیز خورن و آسیب آن ها بشود.
خیلی سنگین: راه رفتن طبیعی بچه را با مشکل مواجه می کند. کفش های سنگین باعث می شوند که بچه زودتر خسته شود.
ساخته شده از مواد غیربهداشتی و بدون انعطاف: استفاده از مواد غیر قابل انعطاف مناسب نیست، حرکت پا درون کفش را با مشکل مواجه می کند، پا را زخم می کندو حتی باعث بدشکلی های پا می شود. موادی با خصوصیات غیربهداشتی که رطوبت را جذب نمی کند احتمال ایجاد محیطی مناسب برای کشت میکروب ها را که باعث زخم در پا می شود را افزایش می دهد.
پاشنه بی ثبات: پاشنه های نرم با اعمال وزن شکل طبیعی خود را ازدست داده و باعث ایجاد بد شکلی های ولگوس یا وروس می شوند.
کفش های پاشنه بلندک پوشیدن کفش های پاشنه بلند می تواند باعث تغییر وضعیت پاها، ساق پا، زانو، لگن و ستون فقرات شود.

نمایی از یک کفش طبی مناسب:





پاهای خود را فیت کنید
راه رفتن با پاشنه روی چمن یا خاک یک ورزش عالی برای پاهاست. بچه ها باید از هر شانسی برای انجام این کار استفاده کنند، مخصوصا در هنگام تعطیلات تابستان.
انجام ورزش ها به صورت مکرر بیشترین تاثیر را دارد و بهتر است این ورزش ها در خانه به عنوان تفریح انجام شوند.
15 دقیقه ورزش در روز باعث تقویت عضلات پا می شود.     


برگرفته از : سایت پزشکی نی نی سایت   
سلامتی و مراقبت از پاهای کودک
برچسب ها:

مطالب مرتبط