راهنمایی و آموزش والدین از زایمان تا رشد

بسیاری از بدرفتاری های کودکان باعث خشم ناگهانی والدین می شود و سبب بروز رفتارهایی ناگهانی مثل تنبیه بدنی ، تحقیر ، سرزنش و... می شود و پس ازکسب آرامش ، والدین از شتاب رفتار منفی خوداحساس ناخوشایندی را تجربه می کنند.

با تکنیک  کنترل خشم( روش توقف – تفکر – اقدام ) می توان ضمن تمرین کنترل خود درهنگام بروز عصبانیت میزان اشتباه ناشی از خشم که به دلیل تغییرات ناگهانی فیزیولوژی در بدون روی می دهد تا حدود زیادی کاهش داد. والدین  هرگاه احساس کردند دارند عصبانی می شوند ، از این گام ها پیروی نمایند :
توقف
یادبگیرند که تشخیص دهند چه زمانی دارند عصبانی می شوند موقعیت راترک کنند. خود را با انجام یک فعالیت 60 ثانیه ای مشمول نمایند تا وضعیت جسمانی بهبود یابد.
تفکر
به خود بگویند: (( من دارم خودم را در  مورد این موقعیت عصبانی می کنم .)) سپس از خود بپرسند (( من در مورد بدرفتاری فرزندم به خود چه می گویم که اینگونه موجب عصبانیتم می شود ؟)) سپس بگویند (( من برای برخورد بابدرفتاری او ،مجبور به عصبانی شدن نیستم .)) احتمالاً در این هنگام خشم والدین کاهش پیدا می کند.
مشاهده کنند که کدامیک از روشهابرای برخورد بارفتار دشوارکودک  مناسب هستند ؟ خود را در حال استفاده از آن روش برای برخورد با بدرفتاری کودک ، بدون ابراز خشم تصور نمایند.
اقدام
به آرامی به سمت کودک وموقعیت برگشته و روش مورد نظر خود را اجرا کنند ، به هنگام اجرا ، انتظار کمال وبی عیب و نقص بودن را از خود یااز کودکشان نداشته باشند.
به خودشان بگویند : (( کودک من بی عیب و نقص نیست و م هم اینگونه نیستم. امامن دارم تلاش می کنم تاخشم خود را کنترل  ومهارت فرزند پروری ام را بهبود بخشم.))
هنگامی که فرزند بدرفتاری مرتکب می شود ، اومستقیماً باعث خشم والدین نمی شود.
والدین با دیدگاه خود در مورد بدرفتاری او و با خود گویه های غیرمنطقی در مورد بدرفتاری او ، باعث این خشم می شوند.

آنان با گفتن اینکه رفتار فرزندم وحشتناک و افتضاح است ومن نمی توانم آن را تحمل کنم ، خودم را به شدت خشمگین می کنند . به یاد داشته می توان بدون آنکه خود را ناراحت کرد. رفتارکودک خود راتغییرداد.
والدین ، از طریق برعهده گرفتن  مسئولیت  احساسات خشم خود و همچنین برعهده گرفتن  مسئولیت رفتار در حین عصبانیت  ، خشم خود را می توانند کنترل کنند. 

آنان با آگاهی از اینکه خود گویه ها، باورها وانتظاراتشان از رفتار کودک ، به طورمستقیم  احساسات و رفتار آنان را شکل می دهد ، این کنترل رااعمال می کنند.
بسیارمنطقی و مفیدتر است که تنها به ناراحت شدن ، آزرده شدن و یا تحریک شدن در موردرفتار کودک اکتفا شود.

عصبانی شدن  تا حدی که احتمال صدمه زدن هیجانی یا جسمی به کودک عزیز وجود داشته باشد ، منطقی و معقول نیست. از ایجاد  و تشدید خشمی که  می تواندصدمه ای هم به دنبال داشته باشد ، پرهیز شود.
خودگویه های غیرمنطقی رایج
(( چنانچه عصبانیت وناراحتی خودم را به اونشان ندهم ، اونخواهد فهمید که موضع من در قبال بدرفتاری اش جدی است .))
(( او باید رفتار خود را اصلاح کند . او حتماً باید رفتار خود را اصلاح کند وگرنه من مادر بی کفایتی هستم و همه هم این را خواهند فهمید .))
(( بدرفتاری اونشانه این است که به من احترام نمی گذارد و به من توجه ندارد.))