راهنمایی و آموزش والدین از زایمان تا رشد

• دوران شیرخوارگی و نوپایی

تحقیقات نشان داده است که مادران تک فرزندان، کودک شان را بیشتر می پذیرند، او را بیشتر در آغوش می گیرند، لمس می کنند، می بوسند، تاب می دهند و حمام می برند. آنها به کودک شان بیشتر نگاه می کنند، با او بیشتر حرف می زنند و بازی می کنند. این تعاملات بین والدین و تک فرزندان حتی از تعاملات بین والدین و فرزند اول نیز بیشتر دیده شده است.

هرچه تعاملات مادران و فرزندان در این دوره ی سنی بیشتر باشد، حس دلبستگی مثبت تری بین مادر و کودک ایجاد می شود و این مساله در سلامت روان کودک، حتی در بزرگسالی، نقش مهمی دارد. هرچه مادر تعامل بیشتری با فرزندش داشته باشد بیشتر می تواند روی او تاثیر بگذارد. به همین دلیل تاثیر مادر روی تک فرزندان می تواند بیشتر از تاثیر مادر روی کودکان غیر تک فرزند باشد.

• دوران مدرسه

تحقیقات نشان می دهد که در این دوران رفتارهای فرزندان اول و تک فرزندان بالغانه تر و مهارت های آنها در صحبت کردن بیشتر است. همچنین چون آنها وقت بیشتری را با والدین گذرانده اند، منظور و توقعات بزرگسالان را بهتر درک می کنند. این توانایی ها به آنها کمک می کند که در نظام مدرسه نیز موفق تر باشند.

برای پسرانی که در سنین مدرسه هستند، توانایی های ورزشی نقش مهمی در اجتماعی شدن آنها بازی می کند. این توانایی ها موجب مقبولیت و محبوبیت آنان در گروه همسالان شان می شود. این احتمال وجود دارد که چون کودکان تک فرزند خواهر یا برادری که با او بازی کنند نداشته اند، تجربه و توانایی کمتری در بازی های ورزشی پرتحرک و گروهی داشته باشند. این مساله ممکن است آنان را به فعالیت های تک نفره سوق دهد. اگر والدین امکانات کافی برای فعالیت های ورزشی، بازی های پرتحرک و گروهی با دیگر کودکان را برای تک فرزندشان فراهم کنند، می توانند ار بروز چنین مشکلی جلوگیری نمایند.

• دوران نوجوانی

 پژوهش ها نشان می دهد که نوجوانان تک فرزند نسبت به سایر دانش آموزان، در آزمون های فکری نمرات بهتری می گیرند، پخته تر هستند، درک اجتماعی بالاتری دارند و مهارت های اجتماعی آنان نیز مناسب است. آنها ابتکار عمل و جدیت بیشتری در زمینه های شغلی و تحصیلی دارند. آنان به مشاغل و فعالیت های علمی، فکری، تحلیلی مفید، زاینده، پر ثمر و سطح بالا تمایل بیشتری نشان می دهند و علاقه ی زیادی دارند که به درجات بالای تحصیلی و شغلی برسند، و در این زمینه تلاش بسیاری می کنند.

• دوران بزرگسالی

 تک فرزندان در بزرگسالی و در زندگی زناشویی با دیگر افرادی که در خانواده های چند فرزندی رشد کرده اند، تفاوتی ندارند و ثبت ازدواج های آنان مانند دیگر افراد است. از تفاوت های چشمگیر آنها با دیگران این است که به سطوح بالاتر تحصیلی و شغلی دست می یابند.









منبع:کتاب تک فرزندی، دکتر الهام شیرازی، نشر قطره