راهنمایی و آموزش والدین از زایمان تا رشد

بزرگ ترین کشمکش درونی کودک، تمایل او به اتکاء به شما و رسیدن به استقلال در آن واحد است. کودک یک ساله هر چه بیشتر بتواند امنیتی را که در سایه حضور شما ایجاد می شود احساس کند، بیشتر خواهد توانست با اتکای به خود به بازی بپردازد. برای رسیدن به این مرحله، سعی کنید زمانی را با او در یک اتاق بگذرانید و تا حدودی با او همراه شوید، ولی توجه کامل خود را به او معطوف نکنید و به کارهای دیگر مثل تا زدن لباسهای شسته، تهیه فهرست خرید و.... بپردازید. اگر شما به کاری مشغول باشید که او بتواند به آسانی آن را قطع کند، احساس آرامش بیشتری کرده و مدت طولانی تری به بازی می پردازد. اوقاتی که شما نه می توانید با کودکتان بازی کنید و نه می توانید کاری را که باید انجام دهید رها کنید. بهتر است، یک سبد یا کشوی مخصوص اسباب بازی یا اشیاء جالب توجه در اختیار او بگذارید. از آنجا که کودکان میل دارند از والدینشان تقلید کنند، هنگامی که شما مشغول آشپزی هستید منحرف کردن حواس آنها با اسباب بازی مشکل است. شفاف نشان دادن محدودیت ها در استفاده از وسایل مختلف آشپزخانه، ایمنی بیشتری برای کودک در پی خواهد داشت. از طریق صحبت کردن یا آواز خواندن با یکدیگر، گوش دادن به موسیقی و با در اختیار قرار دادن چند ظرف پلاستیکی برای شستن در ظرفشویی و یا دادن کف گیر و دیگ و قابلمه به او از دخالت کردن کودکتان در کارها جلوگیری کنید.
زمان استحمام، فرصت خوبی برای بازی مستقلانه کودک است. هرگزکودک را نباید حتی برای لحظه ای تنها در حمام رها کرد.

اگر کمی آب در تشت یا لگن بریزید و تعدادی اسباب بازی پلاستیکی نیز در اختیار او قرار دهید می توانید کنارش بنشینید و روزنامه مطالعه کنید.
توقعات و آرزوهای خود را برای بازی مستقلانه کودک در حداقل نگه دارید. اغلب یکساله ها نمی توانند بیش از ده دقیقه به تنهایی بازی کنند، با بالا رفتن سن کودک، این زمان افزایش می¬یابد. به بازی فرزندتان در منزل توجه کنید و دقت کنید چه مدت و تحت چه شرایطی می تواند برای چند دقیقه به تنهایی بازی کند.