راهنمایی و آموزش والدین از زایمان تا رشد

کودکان غذا خوردن همراه با اجبار را دوست ندارند. گاهی اغلب پدر و مادرها از این روش برای تغذیه کودکانشان استفاده می‌کنند که پزشکان نیز با این روش مخالفند.
قدرت تمرکز در کودکان کمتر و شیطنت در آنها بیشتر است. والدین ضمن آگاهی از این نکته باید به کودکان اجازه تحرک حین غذا خوردن دهند و تعداد وعده‌های غذایی آنها را بیشتر کنند؛ چرا که این کار، معده کودک بی‌اشتها را فعال می‌کند و عادت به خوردن را در کودک آموزش می‌دهد. همچنین می توان برای رفع بی‌اشتهایی، در محل غذا خوردن کودکان تغییر ایجاد کرد؛ به گونه‌ای که همیشه در یک جا غذا صرف نشود.
گاهی اوقات باید به کودکان حق انتخاب داده و به آنها اجازه دهند تا غذا را در هر ظرفی که دوست دارند، صرف کنند.
همچنین کودکان را برای خرید مواد غذایی همراه خود ببرند.

درقبال وقت گذرانی کودک هنگام غذا خوردن که در حد معقول، طبیعی تلقی می شود، نباید بچه را وادار به خوردن سریع کرد زیرا با ایجاد واکنش منفی، او را به وقت گذرانی بیشتر هدایت خواهید کرد.

کودکان در سنین ۹ماهگی تا پایان ۲/۵ سالگی با غذا بازی می کنند و می خواهند که با انگشتان خود غذا را لمس کنند. در این سنین دادن مواد غذایی انگشتی مثل کتلت، شامی و کوکو سیب زمینی یا برش های کوچک از ساندویچ های تهیه شده در منزل تحت نظارت مادر هیچ اشکالی نخواهد داشت.

ضمنا شکایت همیشگی شما از نحوه غذا خوردن و عدم رغبت بچه به غذاهای داده شده، کودک را متوجه خواهد کرد که قادر است از این حربه استفاده کرده و خواسته های خود را به پدرومادر تحمیل کند.

مطمئن باشید کودکان به عکس العمل های شما در قبال خوردن یا نخوردن ماده ای یا انجام یا عدم انجام عملی کاملا واقفند و آگاهی دارند و از این طریق انتقام زورگویی ها و مجبور ساختن به انجام عملی که برخلاف میل و خواسته شان باشد را می گیرند و از حرص خوردن و عصبانیت درونی شما کاملا اطلاع دارند و از اینکه توانسته اند چنین موفقیتی را با نخوردن غذایی یا عدم انجام عملکردی به دست آورند، غرق لذت می شوند.

خونسردی و عدم نشان دادن عکس العمل مثبت یا منفی شما در برابر چنین عملکردی، نتایج شگفت انگیزی را موجب خواهد شد.



خوردن هله هوله محدود شود. برخی از والدین به این نکته توجه ندارند که خوردن میان‌وعده‌های زیاد و یا هله هوله بچه‌ها را سیر کرده و در نتیجه به هنگام صرف وعده‌های اصلی غذا تمایلی به خوردن غذا پیدا نمی‌کنند.

کارشناسان توصیه می‌کنند خوردن میان‌وعده‌ها به ۲ بار در روز محدود شود. البته میان‌وعده‌ها نیز، باید از مواد غذایی مناسب و سالم مانند انواع میوه‌ها باشد نه چیپس و پفک.

باور کنید در مدت زمان کوتاهی بچه شما قادر خواهد بود به طور دقیق لیوان و قاشق خود را مورد استفاده قرار دهد، ریخت و پاش های فعلی او را تحمل کنید و اجازه دهید به تدریج رفتارهای تغذیه ای و منش های رفتاری او تکامل و پختگی لازم را به دست آورد.

کودک خود را با بچه های هم سن و هم جنس او مقایسه نکنید؛ برخی کودکان کم حرکت تر یا فعال تر، کم وزن تر یا سنگین تر، قد بلندتر یا کوتاه تر از دیگران هستند. علت واقعی این تفاوت ها به زمینه های ژنتیک شاخه پدری و مادری، محیط زندگی و تفاوت سرعت در رشد برنامه ریزی شده آنها برمی گردد؛ بنابراین بهتر است برای کنترل روند رشد بچه خود به جداول پایش رشد او توجه فرمایید و کودک را با خودش مقایسه کنید. تا زمانی که روند صعودی در حد مربوط به خودش ملاحظه شود، جای هیچ گونه نگرانی وجود ندارد.

گاهی رفتارهای مهرآمیز مادر یا بستگان دیگر در قالب دادن هدیه یا خوراندن شکلات، شیرینی، بستنی و انواع نوشیدنی های مختلف در میان وعده ها نمود پیدا می کند که باعث سوق دادن ذائقه کودک به سمت مصرف چنین تنقلاتی می شود. دریافت چنین موادغذایی اشتهای کودک را نیز برای میل کردن موادغذایی مفید و مغذی، کمتر کرده و عاملی جهت سر باز زدن کودک از خوردن غذاهای اصلی و اساسی می شود و زمینه گرایش او را به مواد شیرین و پرچرب فراهم می سازد.

گاهی بچه ها به علت دیر خوابیدن شبانه، خستگی یا خواب آلودگی، اشتهایی به خوردن وعده های غذایی از خود نشان نمی دهند، بهتر است به جای اصرار و پافشاری، چند دقیقه ای قبل از دادن غذا، بچه را به غذا خوردن فراخوانده و پس از شستن دست و روی او برای برطرف کردن هیجان و خستگی اش، اقدام به غذا دادن کنید.

آغاز حس استقلال طلبی در سال های دوم و سوم زندگی موجب بروز واکنش های منفی می شود؛ مثلا کودک در قبال اصرار بی حد و وادار کردن اجباری به خوردن ماده غذایی خاص یا انجام عمل معین و مشخص، از خود عناد و سرپیچی نشان خواهد داد. برعکس منع کردن شما از خوردن ماده ای یا انجام کار و عمل معینی او را حریص تر به خوردن آن غذا یا انجام عمل منع شده می کند.

در نهایت این که والدین باید از دو سالگی به بعد یعنی زمانی که کودک توانست به راحتی غذا بخورد اجازه بدهند کودک به طور مستقل غذا بخورد و مانع از حرکات هنگام غذا خوردن کودک نشوند. این کار اشتیاق آن‌ها را برای خوردن بیشتر خواهد کرد.


برگرفته از: بارفرنس :https://goo.gl/3EJvwU