در حالی که کودکان خصوصیات و رفتارهای مشترک بسیار زیاد دارند، تفاوت های بسیاری نیز بین آنها وجود دارد. کودک از لحاظ ژنتیکی یک انسان منحصر بفرد است که تجربیات ویژه و خاصی در دوره داخل رحم، در طی تولد و در چند ماه اول زندگی داشته است. تمام این تجربیات در شکل گیری شخصیت و چگونگی پاسخ کودک به دنیای اطراف به والدین نیز ارتباط دارد.
قبلاً اشاره شد به محض تشکیل نطفه، شکل ظاهری و بسیاری از خصوصیات دیگر برای تمام عمر شکل می گیرد. کودک نیمی از ژن های خود را از مادر ونیمی از ژنها را از پدر به ارث می برد. اما چون هر سلول شامل ترکیب متفاوتی از ژنهاست، کودک خصوصیات ظاهری، شخصیت و استعداد های خاص خود را هم خواهد داشت. کودکان در ترکیب ژنها بسیار متفاوتند مگر این که دو قلوهای همسان باشند. بسیاری ازخصوصیات فرزندان توسط این ژن ها کنترل می شوند، مثل رنگ مو و چشم ها، گروه خونی، جنسیت، قد و شکل بدن. همچنین تصور می شود که حداقل برخی از خصوصیات شخصیتی کودک توسط ژنها تعیین می شود. مثل هوش، اما این که آرایش ژنتیکی می تواند تعیین کننده توانایی های بالقوه کودک باشد، نحوه تربیت ومحیط اطراف وی نیز تاثیر زیادی برشخصیت او خواهد داشت.
ساختمان مغز کودک مسئول بسیاری از تفاوتهای تکاملی و شخصیتی بین پسر و دختر است. برای مثال، نیمکرده راست مغز که مسئول کنترل فعالیت های فیزیکی است در پسرها رشد بیشتری دارد و تکامل زودتر نیمکره چپ در دخترها به این معناست که فعالیتهای حرکتی ظریف و دقیق ومهارتهای سخن گفتن در دختران زودتر از پسران شکل می گیرد و والدین با انجام تحریکات مغزی مثل حرکات ماساژ، به سرعت رشد سلولهای مغز نوزاد کمک می کنند.
برگرفته از:کتاب ماساژنوزادان وشیرخواران از انتشارات شرکت پژواک آرمان