هر گونه عملی از جمله تكان دادن كودك جهت به خواب بردن او عملی اشتباه بوده و والدین باید به كودك این اجازه را بدهند كه خودش به خواب رود.
برای جلوگیری از بروز اختلالات خواب كودكان، والدین باید به اصول خواباندن كودكان خود واقف باشند و با برقراری ارتباط بین خواب و رختخواب كودك به خصوص از شش ماهه اول زندگی او، به كودك اجازه دهند تا در هنگامی كه دچار علایم خواب شد مفهوم رختخواب را درك كرده و به خودی خود و بدون دخالت والدین به خواب رود.
از سوی دیگر والدین نباید به كودكان بالای شش ماه عادت بدهند كه در هنگام خواب شبانه به دنبال بیدار شدن از وعده غذایی یا شیر و مایعات استفاده كنند؛ چرا كه تغذیه در شب ضمن شرطی كردن كودك برای خواب باعث خواهد شد تا به دلیل جذب مایعات زیاد، دفع ادرار بیشتری داشته باشد.
علائم اختلالات خواب كودكان را كه جزء مشكلات شایع به خصوص در نوزادان به شمار می آید، شامل بیدار شدن های شبانه، خوردن و آشامیدن شبانه، مقاومت در مقابل خواب و بیدارشدن های مكرر عنوان كرد.
همچنین كولیك یا قلنج را به خصوص در نوزادان كمتراز سه ماه از مشكلات عمده ای دانست كه منجر به اختلال خواب در كودك می شود.
اختلال خواب كودك منجر به اختلال خواب والدین او خواهد شد و این مسأله نیز به نوبه خود در عملكرد كاری و رفتاری والدین به شكل پایین آمدن آستانه تحمل آنها، پرخاشگری و عصبانیت بروز خواهد كرد، ادامه داد: از این رو با آموزش به كودك می توان ارتباط سالمی را جهت درك علائم خواب با جای خواب در كودك ایجاد كرد تا بدون نیاز به دخالت والدین به خواب رود و از سوی دیگر، رعایت اصول و مقررات تغذیه ای در هنگام خواب، كودك و والدین او را از ابتلا به مشكلات و اختلالات خواب مصون می دارد.
برگرفته از : سایت پزشکی نی نی بان