نحوه گرفتن نمونه ادرار
روش های مختلفی استفاده می شود ولی یکی از روش های رایج نمونه گیری در شیرخواران استفاده از کیسه های مخصوص پلاستیکی است که برای جمع آوری ادرار از آن استفاده می شود. این کیسه ها که نمونه پسرانه و دخترانه آن متفاوت است را می توان از آزمایشگاه ها یا داروخانه ها تهیه نمود.
ابتدا در ساعات اولیه روز پس از تمیز کردن شیرخوار وخشک نمودن وی، برچسب روی کیسه را برداشته و آن را روی قسمت تناسلی شیرخوار می چسبانیم ( توجه شود که اگر از مواد شوینده مثل شامپو یا صابون استفاده نموده ایم حتماً مجدداً بایستی با آب آن را تمیز نماییم). پس از قرار دادن کیسه ادرار هر ده دقیقه یکبار شیرخوار را باز نموده و از نظر ادرار نمودن کنترل می کنیم . اگر تا یک ساعت ادرار نکرد یا چنانچه در این فاصله مدفوع کند بایستی کیسه ادرار را عوض نماییم. بهر حال پس از ادرار کردن نمونه را درعرض کمتر از نیم ساعت به نزدیکترین آزمایشگاه محل زندگیمان می بریم. (درارزیابی و نتیجه آزمایش ادرار بین آزمایشگاه ها مختلف چندان تفاوتی وجود ندارد. )
آزمایش ادرار تا چه حد می تواند کمک کننده باشد؟
این آزمایش بظاهر ساده، ارزان قیمت و بدون عارضه در بسیاری از موارد می تواند اطلاعات ارزش مندی را علاوه بر عفونت دستگاه ادراری، سایر علمکردهای کلیوی مانند تغلیظ ادرار، اختلالات کبدی، بالا بودن قند خون، تخریب گلبول ها در عروق و وجود خون در ادرار مثلا به علت وجود سنگ در کلیه ها یا مجاری ادراری ... در اختیار پزشک قرار دهد.
در چه مواردی نیاز به کنترل و بررسی ادرار وجود دارد؟
در اکثر بیماریها، بخصوص چنانچه بیمار نیاز به بستری در بیمارستان داشته باشد باید بیمار از نظر ادرار بررسی شود. همچنین در هنگام بررسی های دوره ای (چک آپ) اهمیت ویژه ای دارد. از آن جا که در بسیاری از موارد کودکان ممکن است بدون علامت مشخصی دچار عفونت ادراری شوند باید همواره متوجه این مشکل در بين کودکان باشیم.
برگرفته از: کتاب طب کودکان نلسون - کتاب طب نوزادان فاناروف
