راهنمایی و آموزش والدین از زایمان تا رشد

چشم کودکان از بدو تولد قابل معاینه است. مشاهده هرگونه تغییرات ظاهری در اندازه و رنگ چشم‌ها، تغییرات در مردمک چشم و رنگ آن و همچنین لرزش چشم‌ها از دلایل آوردن کودک نزد چشم پزشک است.

چشم کودکان از زمان تولد تا ۹سالگی در معرض آسیب‌های عملکردی می‌باشد، بدین معنی که هرگونه اختلال در ایجاد تصویر خوب در یک چشم یا دو چشم می‌تواند باعث تنبلی گردد. گذشته از تغییرات ظاهری در رنگ و ابعاد و هرگونه تغییرات غیرطبیعی، چشم‌ها حتی با ظاهری کاملاً طبیعی ممکن است دچار آسیب بینایی باشند

یکی از شایع‌ترین اختلالات دید چشم که خوشبختانه در اکثر موارد قابل اصلاح می‌باشد تنبلی چشم است. تنبلی چشم هرگونه کاهش دید چشم بدون وجود تغییرات واضح آناتومیک در چشم‌ها است که به علت عملکرد معیوب بینایی در ماه‌ها و سال‌های اول عمر ایجاد می‌گردد.

به یاد داشته باشیم که برای دید خوب نه تنها می‌بایستی چشم‌ها و مسیرهای بینایی تا قشر بینایی پس سری که مرکز بینایی در مغز است، سالم باشند بلکه می‌بایستی فرصت دید خوب به چشم‌ها از زمان تولد تا ۹ سالگی داده شود.

اگر ۱ یا ۲ چشم از نظر ساختار، بافت‌شناسی، راه‌های عصبی و مرکز بینایی در مغز سالم باشند اما مثلاً به علت افتادگی پلک فوقانی جلوی دیدن چشم بسته باشد و یا هرگونه تغییرات شکست نور (عینک‌های شماره متوسط و بالا) که باعث تشکیل تصویر معیوب در چشم و یا به طبع آن برداشت معیوب بینایی در مغز می‌شود باعث تنبلی چشم می‌گردد.

• هرگونه انحراف چشم به داخل، خارج، بالا، پائین و یا انحراف چرخشی چشم که به راحتی قابل مشاهده نیست، می‌تواند سبب تنبلی چشم شود.
• هرگونه غیر طبیعی قرار گرفتن سر و صورت به خصوص در کودکان مانند چرخش صورت به یک طرف، خم کردن سر روی یک شانه، بالا گرفتن صورت و یا پایین گرفتن صورت می‌تواند برای دید بهتر بوده و واکنشی به نگه داری دید دو چشمی باشد.
• کودکان بایستی تا سن ۹سالگی برای رد یا قبول مسئله تنبلی چشم به چشم پزشک مراجعه کنند و ذکر این نکته لازم است که هرچه سن کودک کمتر باشد به مراتب در برابر تنبلی چشم آسیب پذیر‌تر بوده و در عین حال درمان نیز موثر‌تر و راحت‌تر است.
• هرگونه تغییرات ظاهری چشم‌ها در هر سنی، هرگونه انحراف چشم، هرگونه لرزش چشم (نیستاکموس)، هرگونه کج گرفتن سر و صورت برای دید بهتر و هرگونه سر و صورت غیر قرینه باید مورد توجه والدین قرار گرفته و به چشم پزشک مراجعه کنند.

برگرفته از : وب سایت شخصی دکتر بهرام عین اللهی