راهنمایی و آموزش والدین از زایمان تا رشد

کابوسهای شبانه
کابوسها یکی از اختلالات مربوط به سیکل خواب هستند که میتوانند هم برای کودک وهم والدین بسیار وحشتناک باشند .این حالت جزئی از واکنشهای شایع وطبیعی ترس نسبت به رویاهای ترسناک هستند واغلب ناشی از احساس ناامنی واضطراب ویا ترس ونگرانی کودک ودر سایر مواردتماشای برنامه های خشن تلویزیونی ونیز کم توجهی والدین نسبت به کودک ایجاد می شوند. معمولا از حدود 3 سالگی شروع شده واوج شیوع ان بین 6-4سالگی است.در اینحالت کودک بعد ازبیدار شدن محتوای کابوس رابیاد می اورد . ( برخلاف وحشت شبانه )

در این اختلال کودک ممکن است با حالت جیغ کشیدن یا نفس نفس زدن در حین خواب دیده شود.در چنین حالتی بهتر است کودک راسریعا از خواب بیدار کردواورا ارام کرده وبه وی اطمینان خاطر داد که همه چیزدر " امن وامان " است. نوازش کردن ودر اغوش گرفتن کودک میتواند در ارام شدن وی موثر باشدولی صحبت درمورد موضوع ومحتوای کابوس وبزرگ کردن مساله ضرورتی ندارد.

نکته مهم دیگر در ﭘیشگیری از تکرار کابوس انست که شرایطی را فراهم نماییم که از ایجاد هیجان بیش ازحددرکودک بادیدن برنامه های ترسناک تلویزیونی یاتعریف داستانهای ترسناک جلوگیری واز ان امتناع کنیم.فعالیت و ورزش زیاد نیز می تواند باعث تشدید هیجان درکودک و افزایش رویت کابوس شود.

گفتگو کردن با کودک در مورد مشکلات وترسها ونگرانیهایش در طول روزمیتواند زمینه های اصلی ناراحتی را در انها مشخص کرده ولذا میتوان انها رابطریق مناسب ازبین برد.در مواردیکه کودک کابوسهایی رابا محتوای تکرار شونده می بیند ممکن است از مساله خاصی رنج ببرد.مشخص کردن انها وحساسیت زدایی کردن کودک نسبت به این گونه ترسها می تواندباعث از بین رفتن انها در طول شب شود.

این اختلال معمولا به درمان دارویی خاصی نیاز ندارد با اینحال درصورت تکرار شدن میتوان با مراجعه به روانبزشک اطفال از وی کمک گرفت.




برگرفته از : پزشک آنلاین