راهنمایی و آموزش والدین از زایمان تا رشد

لحظه¬ای فکر کنید. نطفه در طول نه ماه به موجودی تبدیل می¬شود به پیچیدگی نوزاد یک انسان و این نوزاد در کمتر از پنج سال به 80 درصد رشد نهایی خود می رسد. هوش، استعداد، خلق و خو، شخصیت، قدرت و مهارت ها در این دوره شکل می¬گیرد و رشد بعدی بیشتر در جهت کمی است تا کیفی. به همین دلیل تحقیقات روانشناسی در سال¬های اخیر بیشتر در این مرحله از زندگی انسان متمرکز شده است و محققان ثابت کرده¬اند که منش و هوش، تا آن درجه که در قدیم فکر می¬کرده¬اند، ذاتی و ارثی نیست، بلکه به شدت متاثر از شرایط محیط است. هر قدر محیطِ رشد کودک متعادلتر، آگاهانه¬تر، غنی¬تر و در جهت شکوفایی کامل او باشد، هوش کودک بیشتر و خلق و خوی او متعادلتر است و بحرانهای کودک در مراحل مختلف رشد خفیف تر هستند.
روانشناسان معتقدند که کودک لوح سفیدی که هر چه در مدرسه به او بیاموزند بر ضمیرش نقش ببندد، نیست بلکه کودک به طور طبیعی طی مراحل رشد از راه مشاهده، اکتشاف، تجربه و عمل می¬آموزد و دنیایش گسترش و عمق می¬یابد.
کودک آن چه را بدان رغبت و شوق فهمیدن دارد واقعاً یاد می¬گیرد و جزء وجودی خود می¬کند؛ تنها این آموخته¬ها است که در رشد ذهنی و عاطفی او موثر است.
ضرورت تعلیم و تربیت در دوره پیش دبستانی برای رشد کلی و همه جانبه کودک اهمیت به سزایی دارد، لذا توجه به نکات زیر بسیار ضروری است:


- شش سال اول زندگی کودک سال های حساسی هستند زیرا میزان رشد در این سال ها نسبت به مراحل دیگر رشد، سرعت بسیار بیشتری دارد.
- پرورش کامل استعدادهای کودک، به ویژه در این سال ها نیاز به محیطی محرک و برانگیزاننده دارد.
- با افزایش مداوم تعداد مادران شاغل و تنشهای روانی حاصل از این شرایط، کودکان اغلب نمی¬توانند از منافع چنين محیطی بهره¬مند شوند.
- وجود محرومیت هایی از قبیل والدین بی¬سواد، فقدان تسهیلات، اسباب بازی، کتاب، امکانات بازی و غیره تاثیر نامطلوبی بر رشد کلی به ویژه بر رشد ذهنی و زبانی کودک می¬گذارند.


برگرفته از : کتب روانشناسی کودک