راهنمایی و آموزش والدین از زایمان تا رشد

دستور چون من می گویم !
بیشتروالدین به خودشان قول می دهند هرگز هنگام دستور به فرزندشان نگویند(( چون من می گویم !)) ، ولی تقریباً همه گاهی این قول رازیر پا می گذارند.
اینکه مجبور باشند هر وقت کاری از فرزند بخواهند توضیحی هم آماده کنند ، خسته کننده می شود اگر غرایز به والدین می گوید: (( چون من می گویم!)) پاسخ درست به سئوال معقول فرزند نیست ، به غرایز خود اعتمادکنند. وقتی فزرند می پرسد چرا از او اجرای این یا آن کار را می خواهند ، در واقع می خواهد از فرمان والدین گله وشکایت کند ، یا شاید می خواهد از نحوه ی عملکرداموردنیا هم بپرسد.
وقتی  برای فرزند همراه شام یک لیوان شیرهم می گذارند و او می پرسد چرا نباید به جای آن نوشابه بنوشد ، نه تنها ترجیح نوشابه به شیر را مطرح می کند بلکه این سئوال بسیار طبیعی را درباره ی علت ترجیح نوشیدنی به نوشیدنی دیگر نیز به میان می آورد.
والدین هم باید به این سئوال پاسخ دهند. گفتن (( چون من می گویم!)) به کودک این پیام را می رساند که والدین برای دستور خوددلیل موجهی ندارند.
 شاید لزومی  نمی بینند که والدین برای دستور  به فرزندانشان دلیل بیاورند ؟
اما وقتی کودک سئوال هایی درباره ی دنیای اطرافی می پرسد ، بایدتلاش کرد به بهترین نحو ممکن به پرسش های او پاسخ داد.
((چون من می گویم !)) چیزی به کودک مشتاق و  کنجکاو  چهار یا پنج ساله نمی آموزد
جز اطاعت کورکورانه مهمترین علت برای اجتناب از (( چون من می گویم )) حتی وقتی والدین بخواهند اطاعت و رضایت فرزند را جلب کنند، این است که در واقع می خواهند کودک یادبگیرد اگر در موردچیزی راضی یا مطمئن نیست از سایرین دلایل عقلی آن را جویا شود.
حال آنکه وقتی می گویند (( چون من می گویم)) در واقع می گویند (( چون من قوی تر از توهستم می توانم تو را وادار به این کار کنم )) تا وقتی شخص قوی تر که کودک از او می پرسد پدر یامادرش باشد ، ممکن است این کار نتیجه بخش باشد ، زیرا آنها کودک را بسیار دوست می دارند و بهترین چیزها را برایش می خواهند .
ولی هر گاه طرف مقابل کودک ، کسانی به جزوالدین باشد. مثلاً وقتی همبازی قوی تر به کودک پنج ساله توصیه یا پیشنهاد کنداز ارتفاغ سه متری بالکن به قسمت پیاده رو بپرد ، آیا او فقط به این خاطر که دوستش چنین چیزی را خواسته است باید به آن عمل کند؟
 بنابراین هر وقت فرزند برای انجام کاری که از او می خواهند خواستار توجیه بشود والدین باید پاسخ منطقی بدهند به نحوی که جمله بندی آن متناسب باسن او باشد.
هرچند در کوتاه مدت ، این کار وقت گیر تراز گفتن (( چون من می گویم)) است امادر دراز مدت وقتی هدف والدین  را بفهمد به آنان ارج واهمیت بیشتری می دهد.
اگر امروز والدین  برای سئوالش توضیحی آماده کنند: (( نوشابه ی زیاد برای دندانهای تو بداست وآنها راخراب می کند)) در آن صورت احتمال اینکه  فردا برسر همین  موضوع  بحث کند کم تر می شود.
ولی باشنیدن (( چون من می گویم)) شاید فرزند فکر کنداین جواب بستگی به خلق و خوی لحظه ای والدین دارد و بنابراین  وقتی احساس کند  در شرایط روحی بهتری قراردارند دوباره  با والدین بحث را تکرار می کند.

برگرفته از :کتاب مهارتهایی برای فرزندپروری از انتشارات شرکت پژواک آرمان