کودکی دو ساله در خانه ی مامان بزرگ از داخل ظرف یک عدد شکلات بر می دارد. به او گفته شده است که فقط می تواند یک شکلات بردارد بعداز آن ، مامان بزرگ ظرف شکلات را در داخل بوفه می گذارد وهمه چیز روبراه می شود.
مادربزرگ کودک در حال ایجاد محیط امن در اتاق نشیمن می باشد. اواشیا را به ترتیبی می چیند که به کودک کمک کند خودداری بیاموزد وبرای اموال احترام قایل باشد. بعضی مواقع ایجاد محیط امن با اسامی دیگرهمراه است ، مثل محیط مقاوم دربرابرکودک یا مقاوم در برابر شیرخوار .ایجادمحیط امن برای شیرخواران ممکن است در موردکودکی که مادرش می خواست حواس او را از آباژور منحرف سازد ، به کار رود.
مادر اومی توانست پریز آباژور را بکشد یا پوششی روی پریز ودو شاخه قرار دهد که آباژور روشن باشد ولی برای شیرخوار هم امنیت ایجاد شود. همچنین می توانست وسیله ای را جلوی پریز و سیم قرار دهد. کودکان باید جستجو کنند تابتوانند چیزی یاد بگیرند.
این وا لدین هستندکه باید محیط را طوری به وجودآورند که کودکان بتوانند تجارب عملی داشته باشند. والدین باکمتر (( نه)) گفتن ، جوی مثبت تر برای کودکان به وجود می آورند. به محض این که کودکان توانستند خودشان به اطراف حرکت کنند ، وقت آن رسیده است که محیط خانه را برای کودک امن ساخت.
یکی ازمتخصصان در امور کودکان پیشنهاد می کند که وسایل منزل به ترتیبی چیده شوند که بچه ها بتوانند به آنچه در سه چهارم اتاق در دسترسشان است ،دست یابند. در این صورت در نظر گرفتن منطقه ی ممنوعه بسیار ساده ترخواهدشد و فرزند می تواند خیلی از چیزهایی را که می خواهد در اختیارداشته باشد بدون آنکه خطری متوجهش باشد یا والدین را آشفته کند.
وقتی محیطی امن ایجاد می شود ، باید به خاطرداشت که کودکان نوپادر فرآیند یادگیری معنی ((مال من )) و ((مال تو)) هستند. به محض اینکه فرزندیاد گرفت بعضی چیزها را این طرف وآنطرف بگذارد ،تفاوت میان (( مال من )) و (( مال تو)) را به او آموزش داد.
پدرکودکی دو سال و نیمه چتررنگی وقشنگ را به او نشان می دهدو می گوید : (( این چترمال من است. لطفاً قبل از آنکه آن رابرداری از من اجازه بگیر. (( سپس به عروسک پارچه ای کودکش اشاره می کندو میگوید: (( این عروسک مال توست ، می توانم آن رابردارم ؟)) پدر به دفعات این فرآیندرا تکرار می کندتاکودک مفهوم مالکیت را درک کند.
به محض اینکه فرزند اموال والدین را محترم دانست ، می توان به تدریج بسیاری از آنها را در محیط قرارداد. اگر اشیا همیشه ازدسترس کودکتان دورنگه داشته شود ، کودکان مفهوم احترام قایل شدن برای اموال دیگران رایادنمی گیرند.
البته ممکن است در دست زدن یا به کار بردن اشیایی که متعلق به آنان نیست ، دچار اشتباه شوند. آنان به تدریج خودداری و احترام قایل شدن برای دارایی دیگران رایاد خواهند گرفت. در نظر گرفتن برنامه هایی پیش بینی شده و عادی ، راه دیگر ساختن محیط است. اگر کودکان بدانند که چه انتظاری از آنان می رود ، احساس امنیت بیشتری می کنند.
برگرفته از :کتاب مهارتهایی برای فرزندپروری از انتشارات شرکت پژواک آرمان