کمخونی فقرآهن معمولا بدون علامت است اما از بین علائم شایع میتوان به رنگپریدگی در خطوط کف دست و بستر ناخن و ملتحمه چشم اشاره کرد.
دکتر نسرین حبیبیان عضو هیات علمی دانشگاه آزاد اسلامی گفت: کمخونی فقرآهن شایعترین بیماری خونی کودکان و ناشی از کمبود آهن برای ساخت هموگلوبین است. کودکانی که در ۶ ماه اول فقط شیر مادر میخورند، اگر از۴ ماهگی تا ۲ سالگی مکمل آهن خورده باشند، دچار فقرآهن نمیشوند اما اگر مادری در این زمینه غفلت کرده باشد، فقرآهن علائم خود را در ۲۴ ماهگی نشان میدهد. کمخونی فقرآهن معمولا بدون علامت است اما از بین علائم شایع میتوان به رنگپریدگی در خطوط کف دست و بستر ناخن و ملتحمه چشم اشاره کرد.
در کمخونیهای شدید شاهد بیاشتهایی، بیقراری و خوابآلودگی کودک هم هستیم. تمایل به مصرف مواد غذایی غیرخوراکی مثل خاک، گچ، نشاسته و یخ نیز از دیگر علائم است که به آن اصطلاحا پیکا یا پاگوفاژی میگویند. کودکانی که کمخونی دارند، به مصرف موادغذایی خیلی ترش مثل لواشک نیز تمایل بیشتری دارند. مهمترین عارضه کاهش ذخایر آهن بدن، کاهش فعالیتهای حرکتی و ضریب هوشی در شیرخواران و نوجوانان است.
در مراحلی که هنوز فقط ذخایر آهن کم است و بدن دچار کمخونی نشده نیز این تغییرات در ضریب هوشی و جسمی خود را نشان میدهد و حتی بعد از درمان این تغییراتگاه کاملا قابل برگشت نیست. در درمان کمخونی فقرآهن پیشگیری حرف اول را میزند بنابراین حتما باید بین ۶-۴ ماهگی ۲ میلیگرم به ازای هر کیلوگرم وزن نوزاد به او ترکیب آهن و نمکهایی مثل فروسولفات (به شکل قطره) داد. برای درمان ابتدا باید آزمایش خون تجویز شود و در صورت اثبات کمبود به ازای هر کیلوگرم وزن ۳ تا ۶ میلیگرم شربت آهن تجویز کرد که باید در ۳ نوبت در روز هر ۸ ساعت بین غذا داده شود. لازم است موادغذایی حاوی آهن مثل گوشت و حبوبات بهخصوص عدس گنجانده شود.
هرگز سرخود به فرزندتان شربت آهن ندهید. طول درمان کمخونی فقر آهن بین ۳-۱ ماه است به شرطی که رژیمغذایی نیز متعادل باشد. بعد از این مدت مجدد به تجویز آزمایش و پیگیری نیاز است. آهن اضافی نیز مسمومیتزاست و نباید بیش از اندازه وارد بدن شود. در غیر این صورت در طحال، قلب و کبد رسوب میکند و مشکلزا خواهد شد.(شفاآنلاین)