آزمونهای به عمل آمده از کودکان در سنین مختلف نشان میدهد آن دسته از کودکانی که صبحانه را از رژیم غذایی خود حذف میکنند در انجام تستها خطای بیشتری دارند. همچنین میزان تحریکپذیری، شناخت، قدرت حافظه و یادآوری آنها نیز کاهش مییابد .
صبحانه گریزی در کودکان بویژه در سنین 4 تا 8 سال مساله شایعی است که نیازمند بررسی و علتیابی است. به علت اهمیت این موضوع مطالعهای روی کودکان این محدوده سنی انجام شده است که هدف آن بررسی و یافتن علل صبحانه گریزی در کودکان و ارائه راهحلهای عملی در جهت جلوگیری از این رفتار بوده است .
افراد مورد بررسی در این مطالعه کودکان 4 تا 8 سالهای بودند که حداقل یک بار به بیمارستان مفید مراجعه کرده بودند. به این ترتیب عادت تغذیهای در این افراد در مواقع سلامت کامل، در چهار فصل سال و همچنین در فصل شروع مدرسه مورد بررسی قرار گرفت .
نتایج این تحقیق نشان داد در مجموع اطفال بررسی شده 57 درصد صبحانه نمیخورند که از این میان 53 درصد پسر و 47 درصد دختر بودند و بیشتر در دو سن خاص 5 و 8 سالگی قرار داشتند .
در بررسی علل ترک صبحانه نیز این نتایج به دست آمد که 32 درصد از کودکان به علت بازیگوشی، 26 درصد به علت استرس برای رفتن به مدرسه، 23 درصد به علت تنها بودن کودک در هنگام صرف صبحانه و 19 درصد به علل نامعلوم صبحانه نمیخوردند .
با دقت در نتایج حاصل از این پژوهش و نیز گفتوگوی حضوری با خانوادههای کودکان صبحانه گریز مشخص میشود که صبحانه گریزی قابل پیشگیری است و با تغییر در روش و رفتارها و تغییر در رژیم غذایی تصحیح میشود؛ چنانکه 33 درصد کودکان با تغییر در رژیم به مصرف صبحانه تمایل پیدا کردند .
میتوان با گنجاندن مواد غذایی متنوع جذاب و مورد علاقه کودکان در وعده صبحانه آنان را به صرف یک صبحانه کامل و سالم تشویق کرد .
با اشاره به کودکان مبتلا به مشکلات روانی و عاطفی، می توان گفت: با مشاوره صحیح روانپزشکی و راه حلهای کاربردی میتوان این مشکل را از بین برد. شاغل بودن مادر و خروج زودهنگام از منزل تا حدودی روی میل به صبحانه در کودکان تاثیر دارد که باید با تغییر برنامه اصلاح شود .
برگرفته از:
وبسایت کودک سالم – آکادمی پزشکان اطفال آمریکا