راهنمایی و آموزش والدین از زایمان تا رشد

منظور از رویارویی همدلانه (Empathic confrontation) با خویشتن  این است که با شرایطی که در دوران کودکی باعث شکل گیریتله ی زندگی شده اند همدلی می کنیم، اما عواملی را که در حال حاضر باعث تداوم تله ی زندگی می شوند، آماج تغییر قرار می دهیم. علاوه بر این، منظورمان این است که در عین حال که برای تغییر تلاش می کنید از دلسوزی، شفقت و مهربانی به حال خودتان غافل نشوید. بسیاری از افراد زمانی که تیرشان برای تغییر به سنگ می خورد، خودشان را به باد انتقاد می گیرند یا ممکن است تن آسایی پیشه کنند و برای شکست و بی تحرکی شان، هزار و یک عذر و بهانه ردیف کنند.

بارها گفته ایم و باز هم می گوییم که تغییر فرآیندی بسیار دشوار است. پس برای اینکه بتوانید این مسیر دشوار را طی کنید نیازمند دلسوزی و مهربانی به حال خویشتن هستید. شما در عین حال که تلاش می کنید تا کار را به بهترین شکل ممکن انجام دهید، محدودیت های خودتان را نیز درک می کنید. چنین تلاشی ارزشمند است. به یاد داشته باشید که تغییر دادن تله های زندگی بسیار سخت، مشکل و پر افت و خیز است. این نکته را دائم به خودتان یادآوری کیند تا تفکر ایده آل گرا را از خودتان دور کنید و به تفکر واقع گرا نزدیک شوید. علل شکل گیری تله های زندگی را دست کم نگیرید و با کودک درون خود همدلی کنید که سخت آسیب دیده است.

• مسئولیت پذیری

با این حال نکته ی مهم این است که مسئولیت تغییر را به عهده بگیرید. بسیاری از گروه های خودیاری، اعضای گروه را تشویق می کنند که خودشان را قربانی والدین ستمگر و بی رحم شان بنگرند بدون اینکه آنها را به سمت تغییر سوق دهند. از این نظر کارشان مورد انتقاد است. به نظر می رسد چنین تفکری (من قربانی رفتارهای گذشته ی والدین و تجارب گذشته هستم، پس بنابراین توان تغییر شرایط فعلی و زندگی ام را ندارم) خطرناک است. شما باید به نقش فعلی خودتان در تداوم مشکلات پی ببرید. اگر طالب تغییر وضعیت زندگی تان هستید، پس دست از طلب برندارید. منتظر فرصت نباشید، فرصت را شما باید ایجاد کنید. اگر منتظر فرصت باشید هیچ اتفاقی نمی افتد. باید همین فرصتی را که دارید، غنیمت بشمارید. مهم نیست که در دوران کودکی چقدر صدمه دیده اید چون نمی توانید الان پشت سنگر امن توجیه و بهانه تراشی پنهان شوید. درد و رنج دوران کودکی تنها تبیین کننده دشواری فرآیند تغییر است و نه توجیه گر تله های ناکارآمد در زندگی فعلی.

• مواجهه با خویشتن واقعی

 صداقت با خویشتن، کاری سخت است. برای روبه رو شد با واقعیت، ارزش زیادی قائل شوید. بسیاری از افراد خودشان را فریب می دهند. این افراد بر اساس انتظاری که از خوشان و دیگران دارند، عمل می کنند و متاسفانه بنای بسیاری از این انتظارات بر ستون محکم واقعیت بنا نشده است. خودفریبی افراد گاه چنان دامن می گسترد که افراد احساس های درونی خود مثل غم، خشم و اضطراب را نیز منکر می شوند. سعی کنید واقع بین باشید. خودفریبی تنها باعث تداوم الگوهای خودآسیب رسان می شود و شهد روابط سالم را به کام شما زهر می کند.

• سرعت تغییر

سعی کنید میزان و سرعت تغییر را درست تعیین کنید تا بر اوضاع کنترل داشته باسید. نمی توانیم یکباره تمام مشکلات خود را تغییر دهیم. بنابراین معمولا مجبوریم که تدریجی حرکت کنیم تا بتوانیم تله های زندگی را تغییر دهیم. مطمئن باشید که اگر با این روند حرکت کنید به خواسته هایتان دست می یابید. این باور به شما کمک می کند که سختی های راه را بهتر تحمل کنید. چنین تفکری باعث می شود با شکست ها و ناامیدی ها بهتر کنار بیایید. پشتکار را فراموش نکنید. اگر پشتکار داشته باشید بالاخره به چشم اندازی فردی دست پیدا می کنید.

متاسفانه برخی از مشکلات زندگی را اصلا نمی توان با مراحل تدریجی از پیش پا برداشت. این مشکلات نیاز به تغییر ناگهانی و خطرپذیری بالا دارند. برخی اوقات ناگزیریم که برای رشد و پیشرفت، دست به تغییرات بنیادین بزنیم. ممکن است دامنه ی این تغییرات از قطع کامل یک رابطه، تغییر شغل یا نقل مکان به شهری دیگر، گسترده باشد. آگاه شدن از امیال و سلیقه های طبیعی و تغییر تله های زندگی، میل افراد برای ایجاد تغییرات عمده و چشم گیر را بیشتر می کند. شاید تغییراتی در زندگی خود بدهید که خودتان باورتان نشود. ایجاد تغییر در زندگی فعلی را می توان اینگونه تعریف کرد: دست شستن از الگوهای دیرپایی که ریشه در دوران کودکی شما دارند. البته این شرط لازم است. شرط کافی نیز این است که برای ایجاد تغییر در وضعیت فعلی تلاش کنید. 









منبع:scipost.wikipg.com