1- اگر اولین بار است که کودک از شما جدا شده و به مهد وارد می شود شاید دچار اضطراب جدایی شده و به شما بچسبد. کودک درباره چیزهای زیادی نگران است: اگر بخواهد دستشویی برود چه کسی به او کمک خواهد کرد؟ آیا مامان برمی گردد تا او را با خود ببرد؟ به کودک اطمینان دهید که مربی کاملاً مراقب او است و شما دقیقاً سر ساعت بر خواهید گشت.
2- شاید کودک فقط از این که او را ترک می کنید ناراحت است، احساسات او را درک کنید و بپذیرید. او را مورد حمایت قرار دهید و بگویید ”برایت سخت است که از مامان خداحافظی کنی اما اینجا پیش بچه ها خیلی بهت خوش خواهد گذشت و مامان بعد از مدتی دنبالت خواهد آمد“.
3- با کودک، خوب خداحافظی کنید. او را در آغوش بگیرید و بگویید چقدر دلتان برایش تنگ می شود و از پشت پنجره برایش دست تکان دهید، مربیان نیز به شما کمک خواهند کرد.
4- بعضی کودکان از این که مادر با یک نوزاد در خانه است و آنها در مهد کودک رها شده اند ناراحت هستند. به او بگویید ”تو اینجا می آیی تا دوستان تازه پیدا کنی و بازی کنی. خیلی به تو خوش خواهد گذشت.“ وقتی به خانه برگشت کارهای روزانه ای که انجام
داده اید برایش تعریف کنید.
5- در خانه بخشی از فعالیت های کودک را به فعالیت های مهد اختصاص دهید و درباره تجربیاتش با او صحبت کنید.
6- در خانه یک مدرسه نمایشی با عروسک ها ترتیب دهید، در این
نمایش راه های مختلف برای جدایی از والدین، دفاع کردن از خود و دوست شدن با دیگران را به نمایش بگذارید.
7- وقتی کودک بتواند دوستی پیدا می کند احساس آرامش بیشتری به او دست خواهد داد.
8- ممکن است کودک قبل از رفتن به کودکستان و یا بلافاصله بعد از آن رفتارهای مثل شب ادراری و مکیدن انگشت، وابستگی بیش از حد و یا لجبازی از خود نشان بدهد.
اغلب والدین می پرسند با وجود این همه مشکل و اصرار کودک برای نرفتن به مهد باز هم باید در رفتن وی پافشاری کرد؟
پاسخ این است که بله.
رفتن او گام بزرگی در جهت استقلال وی است.
برگرفته از : کتب روانشناسی کودک