اشارات بدن یا زبان بدن که امروزه به صورت یک عمل مهم و قابل توجه درآمده و به نام کینیز ایکس Kih-hezz-iks درجهان شناخته میشود، عبارت است از پیامهای غیرکلامی که میان افراد توسط حرکات اعضای بدن و حالات صورت انتقال مییابد. از این رو به جرات میتوان گفت 93 درصد ارتباطات میانفردی را اشارات بدن تشکیل میدهد و بخش اعظمی از انتقال پیام و بار آنها بر عهده حالات و اشارات بدن است و هفت درصد دیگر از طریق گفتار انتقال مییابد.
اشارات بدن میتواند گویای افکار و احساسات درونی فرد باشد. بنابراین آشنایی با این علم میتواند ارتباطات شما را تسهیل کند و میتوانید از افکار واقعی یک فرد خبردار شوید.
یکی از مهمترین این ارتباطات، ارتباط کودک با والدین است. شما برخی اوقات بدون اینکه فرزندتان حرفی بزند، میتوانید از روی همین اشارات متوجه منظور یا هدف او شوید. بنابراین دانستن این علم میتواند به ارتباط بهتر و موثرتر میان والدین و کودکان منجر شود.
بیان چهرهاى به پنج جزء تقسیم مىشود:
۱.موقعیت قرار گرفتن سر
۲.حالت دهان
۳. حالت چشم
۴. ابروها و پیشانى
۵. زبان.
ما سعی میکنیم هر یک از این موارد را همراه با توضیحات اشارتخوانی برای شما توضیح دهیم.
موقعیت قرار گرفتن سر
هنگام گفتوگو با شما، سر کودک شما مىتواند در یکى از موقعیتهاى گوناگون زیر باشد:
- بالا گرفته شده و روبهروى شما (بهمنظور همکارى و گوش دادن به شما).
- کمى به یکسو کج شده (علاقه و تمایل مشخص براى بیشتر گوش دادن).
- در حال تکان دادن (تائید).
- به دو طرف چرخاندن (عدم تائید و مخالفت).
- متمایل بهسمت جلو (خشونت و عصبانیت).
حالت دهان
دهان کودک شما مىتواند به یکى از حالتهاى زیر باشد:
- آمیخته با لبخند (خوشحالى و خنده).
- پائین افتاده (غم و ناامیدی).
- درهم کشیده (خشم و مصمم بودن).
- باز (حیرت، شگفتى و ابهام).
- کمى باز (تمرکز و کنجکاوی).
- گوشههاى آن به سمت بالا جمع شده (پوزخند و تمسخر).
- صاف و یکنواخت و بسته (عدم علاقه و بىتفاوتی).
حالت چشم
چشمهاى کودک شما مىتواند به یکى از گونههاى زیر باشد:
- کاملاً باز (تعجب، لذت، وحشت و استهزاء).
- کمى بسته (خشم، مصمم بودن و ترس).
- چینخورده و نیمه بسته (خشم و تنفر).
- افتاده و نیمه بسته (خوابآلود، آرام و راحت).
- باز بهحالت عادى (رضایت، خرسندى و آرامش).
- باز و بهتندى پلک زدن (هیجان زدگی، لذت و خوشحالی).
ابروها و پیشانى
پیشانى و ابروهاى کودک شما مىتواند به یکى از صورتهاى زیر باشد:
- اندکى چین خورده (خشم و مصمم بودن).
- کاملاً آرام (لذت، راحتى و رضایت).
- بالا رفته و همراه با راحتى ماهیچههاى صورت (ابهام، شک و کنجکاوی).
- بالا رفته و همراه با ماهیچههاى پرتنش صورت (ترس، اضطراب و درد).
- بالا رفته و همراه با دهان باز (وحشت و تعجب).
زبان
اگرچه استفاده از زبان براى انتقال احساسات در اواخر کودکى تقلیل مىیابد، اما بهخصوص در این سن مورد توجه است و اغلب به شکل اختیارى مورد استفاده قرار مىگیرد:
- زبان کودک شما مىتواند کاملاً جلو آمده باشد (جسارت، اعتراض و خشم).
- کمى جلو آمده (تمرکز، آرامش و خرسندی).
- در حال لیسیدن لبها (تشنگی، انتظار و پیشبینی).
برگرفته از : سایت نی نی بان