راهنمایی و آموزش والدین از زایمان تا رشد

علایم این اختلال از ۱۸ ماهگی بروز یافته و معمولاً در ۲۴ ماهگی قابل تشخیص است.

اختلالات طیف اوتیسم به مجموعه‌ای از اختلالات رشد گفته می‌شود که مهارت‌های کلامی و غیرکلامی ارتباطی و تعامل اجتماعی را به طور معنی‌داری تحت تأثیر خود قرار می‌دهد.

علایم اوتیسم
اغلب علایم اوتیسم در آغاز ۱۸ ماهگی و یا دو سالگی و یا پیش از سه سالگی بروز می‌یابد و علاوه بر اثرگذاری بر اغلب جنبه‌های رشدی و اجتماعی، عملکردهای آموزشی شناختی فرد را نیز تحت تأثیر قرار می‌دهد.

تشخیص اوتیسم
بنا بر گزارش روابط‌عمومی بهزیستی استان زنجان، فرهاد میرزایی با اشاره به نبود آزمایشات بیولوژیک در رابطه با تشخیص اوتیسم اظهار کرد: نشانه‌هایی در دو زمینه رفتاری مشخص شده‌اند که شامل نقص در ارتباط اجتماعی و رفتارها، علایق یا فعالیت‌های تکراری و محدود است.

وی در ادامه بازی نکردن کودک با هم‌سالان، بدخوابی، شرکت نکردن در بازی‌های اجتماعی و عدم تمایل به بازی با دیگران را از جمله علایم اوتیسم در کودکان زیر یک سال عنوان کرد و یادآور شد: اغلب این کودکان با روشن شدن جاروبرقی و یا سایر وسایل سر و صدادار گوش خود را گرفته و فرار می‌کنند.

معاون توان‌بخشی اداره‌کل بهزیستی استان زنجان خاطرنشان کرد: کودکان یک ساله توانایی‌های اجتماعی دارند و اگر والدین با علایم هشداردهنده‌ای چون واکنش نداشتن کودک به نام خود، لبخند نزدن، نگاه نکردن به چشم دیگران، واکنش نداشتن به صدای مادر را مشاهده کردند، حتماً با پزشک مشورت کنند.

علایم این اختلال از ۱۸ ماهگی بروز یافته و معمولاً در ۲۴ ماهگی قابل تشخیص است. همچنین تشخیص این اختلال در سنین اولیه زندگی اهمیت دارد و مداخلات تأثیر بیشتری خواهند داشت.

برگرفته از : سایت پزشکی نی نی بان