راهنمایی و آموزش والدین از زایمان تا رشد

بهترین درمان كهیر، تعیین علت و حذف آن است. اما این امر بخصوص در كهیر مزمن اغلب میسر نیست، ولی در مواردی كه عللی از قبیل عفونت، غذا، دارو یا عوامل فیزیكی عامل كهیر باشند، با حذف آن عامل كهیر نیز درمان می شود.

در بسیاری از موارد پس از معاینات كامل بیمار، لازم است كه آزمایش های تكمیلی انجام شود تا در صورت امكان علت كهیر تعیین شود، كه البته همیشه این توفیق حاصل نمی شود.

چنانچه علت پیدا نشود، درمان طبعاً باعث حذف كهیر خواهد شد.

ولی در مواردی كه علت پیدا نشود، كهیر به طور علامتی درمان می شود كه داروهای آنتی هیستامین در رأس درمان های كهیر هستند. آنتی هیستامین ها در صورتی از بروز كهیر جلوگیری می كنند كه به طور منظم مصرف شوند و مصرف آنها صرفاً در زمان پیدایش كهیر تأثیر خیلی زیادی ندارد.

البته در مورد مصرف آنتی هیستامین ها، عوارض آنها (از قبیل ایجاد حالت خواب آلودگی) را باید در نظر داشت و در افراد سالخورده كه دچار احتباس ادراری هستند یا بعضی داروهای آرام بخش مصرف می كنند، باید مصرف آنها با احتیاط صورت گیرد.

همچنین در زمان حاملگی، بسیاری از داروها از جمله آنتی هیستامین ها دارای عوارضی هستند كه باید مورد توجه باشند.

از تداخل اثر داروها نیز نباید غافل بود و بیماران بایستی داروهای دیگری را كه به علل دیگر مصرف می کنند، به پزشك یادآوری كنند، چون داروها هم به عنوان عامل كهیر و هم به عنوان تأثیر متقابل روی داروهای آنتی هیستامین مهم هستند.

گهگاه در كهیرهای مقاوم، پزشك ممكن است چند نوع آنتی هیستامین را باهم یا به طور متناوب تجویز كند. در موارد حاد و شدید، به ویژه مواردی كه مشكل تنفسی بروز نماید، مراجعه به اورژانس و تجویز «اپی نفرین» یا «كورتیكواستروئید» تزریقی با صلاحدید پزشك معالج، صورت می گیرد.

کلینیک فوق تخصصی آلرژی جهاد دانشگاهی علوم پزشکی دانشگاه تهران