1-در مرحله پانکراتیت بیمار باید از خوردن و آشامیدن مواد غذایی اجتناب کند.
2-پس از آنکه بیمار تحمل خوراکی پیدا کرد باید رژیم غذایی با مایعات شروع شود این مایعات باید حاوی کربوهیدراتها (عمتدأ) باشند.
3-با بهبودی بیشتر . تغذیه با دفعات مکرر و کم حجم مواد غذایی حاوی کربوهیدراتها و و پروتئین و دارای چربی و فیبر کم ادامه می یابد و به تدریج بیمار به رژیم معمولی برمی گردد.
4-در موارد مزمن, رژیم کم چربی, پر کالری و پروتئین توصیه می شود. در این موارد مکمل های ویتامینی نیز باید داده شوند. در این نوع معمولا پرهیز از الکل . تغییرات در رژیم غذایی و آنزیم های کمکی تا 80℅ موارد موثر است و در این بیماران به ندرت از رژیم وریدی استفاده می شود.
5-مصرف الکل در تمامی موارد ممتوع است.
6- در پانکراتیت حاد تغذیه روده ای از طریق لوله تغذیه ای نازو- ژوژنال و رژیمی کم مولکول نسبت به تغذیه وریدی فوائد بیشتری دارد و کم هزینه تر است. در این رژیم فرمولاهای هیدرولیزه شامل پپتیدهای کوتاه در صد کمی اسید چرب زنجیره کوتاه توصیه می شود و رژیم وریدی برای بیمارانی که نمی توانند تغذیه رودهای را تحمل کنند به کار می رود.
با این وجود هنوز در زمینه رژیم غذایی پانکراتیت حاد اختلاف نظرهایی وجود دارد و جوامع مختلف پروتکل های مخصوص به خود دارند.
برگرفته از : کتاب تغذیه و رژیم درمانی در بیماریها - دکتر غلامحسین فلاحی (فوق تخصص بیماریهای گوارش و کبد )