راهنمایی و آموزش والدین از زایمان تا رشد

اگر مساله ای برای والدین بسیار حائزاهمیت است ، سعی شود آن را با لحنی آرام ومحکم بیان کنند و در هنگام عصبانیت ازتکنیک های کنترل خشم استفاده کنند.
فرزند زمانی والدین را جدی خواهد گرفت که بتوانند برخود مسلط باشند!
با حرکات بدنی می توان نشان داد که مساله برای والدین بسیار جدی و پر ازاهمیت است.
در اینجاچند نمونه ازحرکات موثر و حرکاتی که تاثیر کمتری دارند ، آورده شد است:

حرکات کم اثر:
o از طبقه ی بالا بافرزند خود در طبقه ی پایین صحبت می کنید.
o اورا مجبور می کنید در چشمانتان نگاه کند ، یا از نگاه کردن در چشمان او خودداری می کنید
o فرزندتان را محکم می گیرید و تکان می دهید
o انگشت اشاره خود را مرتباً در مقابل او تکان می دهید.

حرکات موثر:
o نزد فرزندتان می روید و سپس در خواست خود را می گویید.
o روز زانو می نشینید تا چشم هایتان همتراز چشم های فرزندتان شود
o به چشمان کودک خود خیره می شود
o در صورتی که او از این عمل خودداری نکند
o فقط شانه ی فرزند خود را لمس می کنید.

برای تاثیر بیشتر ، بهتر است به فرزندخودبنگرند و او را به گونه ای لمس کنند. گاهی عمل کردن به چنین نصیحت هایی چندان آسان نیست. اکثر کودکان از موقعیت هایی که مساله واقعاً جدی شده است به گونه ای فرار می کنند. آنان سرخود را بر می گردانند یا گاهی چشمان خود را می بندند.
والدین نمی توانند فرزند خودرا مجبور کنند به چشم های آنان نگاه کند. ولی اگر فاصله ی آنان با فرزندشان کم باشد ، او حتی با چشم های بسته نیز نگاه والدین را ، احساس خواهد کرد.  والدین توجه داشته باشند که باید کل مساله را در یک جمله خلاصه کنند و به او بگویند .

نباید برای او سخنرانی کنند.

اگر کودک فرار کند ، چه عکس العملی نشان خواهند داد ؟
اگر مساله بسیار جدی باشد، فرزند نباید از آن فرار کند. اگر فرزند به میل خودش در کنار والدین نماند ، هیچ راه دیگر وجود ندارد مگر آنکه والدین او را برخلاف میلش نگاه دارند.
کودک را تا آنجا که می توان راحت و آزادانه ودر عین حال آن قدر محکم که نتواند فرار کند ، بگیرند و با نگاه کردن در چشمانش ، حرف های خود را به او بزنند.


برگرفته از :کتاب مهارتهایی برای فرزندپروری از انتشارات شرکت پژواک آرمان